İsrail’in Filistin’deki Ev Yıkımı Politikaları Tarihi ve Uluslararası Hukuk

Gazze’deki Yıkım ve Tahribat Raporları

İsrail’in Filistin topraklarında gerçekleştirdiği ev yıkımlarına dair ilk raporlar, Gazze Şeridi’nde şehrin neredeyse tamamen yıkıldığını ya da tahrip edildiğini gösteriyor. 2 milyondan fazla Filistinlinin yaşadığı şehirde 170 bin ev tamamen yıkılmış, 80 bin ev ciddi şekilde zarar görmüş ve 200 bin ev ise kısmen hasar görmüş durumda. Bu yıkımların doğrudan zararı 50 milyar doları aşmış durumda.

Ev Yıkımlarının Tarihi

Ev yıkımları Filistin’deki İngiliz Mandası dönemine kadar uzanıyor. 1936-1939 yıllarında İngiliz ordusu, Filistin direnişine katılanların evlerini hedef alarak bazı köyleri tamamen yok etti. 1945’te ise Savunma Yönetmeliği ile İsrail ordusuna bu uygulamaları yapma yetkisi verildi. Theodor Meron’un itirafına rağmen, ev yıkımları uluslararası alanda caydırıcı olmadı.

Ev Yıkımlarının Yöntemleri

İsrail ordusu, ev yıkımlarında zırhlı ve askeri buldozerlerden, babilonbet patlayıcı madde kullanımına kadar çeşitli yöntemlere başvuruyor. Özellikle direnişçilerin bulunduğu binaları patlatma gibi şiddetli eylemler sıkça gerçekleşiyor.

Uluslararası Hukuk ve Ev Yıkımları

Dördüncü Cenevre Sözleşmesi, işgalci güçlerin özel kişilere ait malları yıkmalarını yasaklıyor. Ancak İsrail, Filistin topraklarını bu sözleşmenin dışında tutarak yıkımlarını meşrulaştırmaya çalışıyor. Uluslararası hukuka göre ev yıkımları, toplu cezalandırma olarak kabul ediliyor ve mutlak askeri zorunluluk dışında yasaklanmış durumda. Sonuç olarak , İsrail’in ev yıkımları politikası tarihsel bir sürece dayanıyor ve uluslararası hukuka aykırı bir şekilde devam ediyor. Ev yıkımları, Filistinlilere karşı bir caydırma ve cezalandırma aracı olarak kullanılıyor ve insan hakları örgütleri tarafından sert bir şekilde eleştiriliyor.